Filantropisch narcisme

Filantropisch narcisme

Filantropisch narcisme is een term die wordt gebruikt om individuen te beschrijven die goede dadenverrichten om zelfbewondering en publieke erkenning te verkrijgen, in plaats van echt te willen bijdragen aan het welzijn van anderen. Dit concept kan worden toegepast op individuen, maar ook op bedrijven en organisaties die maatschappelijk betrokken zijn om hun imago te verbeteren, in plaats van een oprechte wens om verandering te bewerkstelligen.

De dynamiek van filantropisch narcisme

Filantropisch narcisme vindt zijn oorsprong in de diepe psychologische behoefte om bewonderd te worden. Narcisten zoeken voortdurend naar manieren om hun eigenwaarden extern te bevestigen en hun ego te voeden. Filantropie biedt hiervoor een perfect platform. Door middel van schenkingen, liefdadigheidsacties, en andere vormen van goede daden, kunnen narcisten publieke erkenning en lof oogsten. 

De paradox van filantropisch narcisme

Ondanks de negatieve connotatie, kan filantropisch narcisme positieve resultaten opleveren. De behoefte aan erkenning kan aanzienlijke donaties en acties aansturen, die echte, tastbare voordelen voor de samenleving kunnen opleveren. Het is echter belangrijk om te beseffen dat de motivatie achter deze daden niet ligt in het welzijn van anderen, maar in zelfbevrediging en zelfpromotie. 

De impact van filantropisch narcisme

Hoewel de kortetermijneffecten van filantropisch narcisme vaak positief zijn, kan de langetermijnimpact problematisch zijn. Het kan het publieke begrip van wat ware filantropie betekent, vertroebelen. Bovendien kan het leiden tot een cultuur waarin goede daden worden gezien als middelen voor zelfpromotie, in plaats van als oprechte pogingen om anderen te helpen. 

Kenmerken van een filantropische narcist

• Ze zoeken contacten en interacties met mensen die ‘minder vermogend’ zijn.
• Filantropische narcisten vestigen hun aandacht op liefdadigheid. Ze leunen achterover en verwachten er validatie voor zoals: ‘wow je bent geweldig’, ‘je hebt een groot hart’, ‘je bent de meest oprechte en genereuze persoon die ik ken’…
• Ze vinden zichzelf empathisch en oprecht.
• Ze willen gezien worden als altruïstisch en ze zien zichzelf als succesvol en beter dan andere mensen.
• Ze beschouwen zichzelf als behulpzaam, enkel om hun zelfvergrotingsbehoeften bevredigd te zien.
• Onderzoek toont aan dat filantropische narcisten gezien willen worden als ‘levende heilige’ wat een grandioze zelfbeoordeling aan het publiek weerspiegelt.
• Als anderen hun ‘goedheid’ niet opmerken, dan kunnen ze gefrustreerd of boos worden.
• Het lijkt alsof ze de wereld veel te bieden hebben, maar in hun eigen leven vertonen ze toxische en narcistische relatiepatronen, een gebrek aan empathie en woedeuitbarstingen.
• Ze hechten veel waarde aan hun positie binnen de maatschappij.